
Hoofdstuk 3 De frustraties in Bozum…
De belangrijke mensen die, mede vanuit het bestuur van Doarpsmienskip, tegen het beleid van de gemeente in het geweer kwamen, waren Jan Zantema, het hoofd van de openbare school die voor zijn neus het streekje aan ‘zijn’ schoolplein zag verdwijnen. Hij woonde toen naast de openbare school aan wat nu Altaplein 16 is en had daar prachtig uitzicht op. Dokter Henk Heins en zijn vrouw Nel, die het dorp schrikbarend achteruit zagen gaan en de gepensioneerde dokter Geziena Volkers die in de voor haar verbouwde patriciërs woning aan de Waltawei woonde. Misschien had zij wel verwacht hier van een rustige oude dag te kunnen genieten.
De echtparen Heins en Zantema en dokter Volkers waren in ruim een half jaar tijds in Bozum komen wonen. De dokters in oktober ’66 en het hoofd der school in mei daarna. Zij bleken oog te hebben voor de ‘fertutearzing’ van het voor hen nieuwe dorp. Dokter Volkers kwam al gauw in de Doarpsmienskip te zitten. Zij heeft bij mijn weten de stichting ‘It Libbene Doarp’ in het leven geroepen om provinciaal de afbraak van de dorpen aan te kaarten en zoveel mogelijk tegen te gaan. Vanuit Doarpsmienskip werd de kreet “Boazum wol net Stjerre!”gelanceerd. Jan Zantema werd ook al gauw lid en voorzitter van Doarpsmienskip. Een van de vele taken en functies die hij met verve in het dorp en de verre omgeving vervulde.

Dat de verontwaardiging in het dorp hoog opliep, blijkt wel uit het feit dat Doarpsmienskip het voor elkaar kreeg om een cineast naar het dorp te krijgen die voor de televisie een film maakte over de neergang van het dorp. Zantema, met zijn meest imponerende toneelstem, hield op het schoolplein een referaat over de ernst van de toestand, terwijl de kinderen op het schoolplein om interviewer, cameraman en meester heen speelden. Het echtpaar Heins werd thuis geïnterviewd, evenals Dokter Volkers. Zij wilde eerst niet, gaat het verhaal, vandaar dat ze op de film -terecht, vanwege het onderwerp- nogal nors overkwam.

In de verslagen van de jaarvergaderingen krijgen we een overzicht van de vergaderingen van Doarpsmienskip. Daarin klinkt veel frustratie door en in grote lijnen kunnen we er de ontwikkelingen in het dorp uit destilleren. In oktober 1968 werd een grote vergadering in de bovenzaal van het Café belegd, waar burgemeester Pauwel Kuiper en de directeur gemeentewerken Gerrit Noorman het beleid van de gemeente kwamen toelichten. Je zou kunnen zeggen dat daarmee de plannen in feite naar het dorp werden gebracht. Zeven jaar daarvoor was het plan al eens ter visie gelegd voor inspraak, maar daar was niemand op af gekomen. Toen het bij de Provincie lag kwamen er, te laat, alsnog twee bezwaren. Vertelde de DGW. De aanwezigen kregen die avond in 1968 de kaarten te zien waarop de af te breken huizen waren ingetekend. Op die bewuste avond in oktober werd het lont nog niet in het kruitvat gestoken. Althans, daar zegt het verslag niets over.

Volgende keer over de Ommezwaai van de Gemeente!